برگزاری مراسم پیاده روی یادبود سالانه روز مادر در وینیپگ، خانواده های MMIWG را گرامی می دارد

ده ها نفر در وینیپگ در روز مادر برای قدردانی از زنان، دختران و افراد دو روحیه مفقود و کشته شده بومی راهپیمایی کردند.

نوزدهمین مراسم سالانه یادبود روز مادر خواهران در روح اولین مراسمی بود که از زمان شروع همه‌گیری کووید-19 برگزار شد.

شرکت کنندگان در محل هتل سابق سنت رجیس در مرکز شهر وینیپگ، که آخرین مکانی است که سان شاین وود 16 ساله قبل از ناپدید شدنش در سال 2004 دیده شده بود، ملاقات کردند. گروه با هم، با حمل گل های رز و عکس، به سمت فورک ها رفتند. از عزیزان از دست رفته

برنیس کاتچوی به CBC News گفت: “غم و اندوه بسیار زیاد است – دلشکستگی مردم. شما می توانید این احساسات را احساس کنید.” همه کسانی که امروز راه می‌روند برای کسی، یکی از عزیزانشان راه می‌روند، و این خیلی سخت است.»

برنیس آخرین بار در سال 2008 در تولد 18 سالگی دخترش جنیفر کتچوی با همسرش تماس گرفت. او و همسرش ویلفرد کتچوی با بنری در راهپیمایی روز یکشنبه قدم زدند که تصویری از دخترشان را نشان می داد.

«ماه آینده، در 19 ام، 15 سال می شود [since] او ناپدید شده است، و ما هنوز در حال جستجو هستیم. من می‌خواهم همه بدانند – منیتوبا، کانادا، جهان – جنیفر هنوز مفقود است و ما برای بازگرداندن او به خانه به کمک شما نیاز داریم.

یک مادر و پدر در حالی که بنری با عکس و اطلاعات مربوط به دختر گم شده خود در دست دارند، تصویر شده اند.
برنیس و ویلفرد کتچوی از زمان ناپدید شدن دخترشان جنیفر در هجدهمین سالگرد تولدش در سال 2008 به دنبال دخترشان بودند. (والتر برنال/سی بی سی)

این خانواده برای هر کسی که بتواند اطلاعاتی در مورد موقعیت مکانی جنیفر ارائه دهد، جایزه می دهد. برنیس گفت که کسی می داند چه اتفاقی برای دخترش افتاده است و آن شخص باید جلو بیاید.

ویلفرد گفت: “من نمی بینم که ما تسلیم شویم.” “چطور می توانی تسلیم شوی؟ نمی توانی. هر روز به او فکر می کنیم. من هر روز صبح به او فکر می کنم.”

یکی از سازمان دهندگان راهپیمایی، شانون هاسکی، گفت که راهپیمایی روز مادر مهم است زیرا مادران بومی زیادی وجود دارند که هنوز مفقود شده اند یا به قتل رسیده اند.

او گفت: «ما می‌خواهیم خانواده‌ای را که آنها پشت سر گذاشته‌اند به رسمیت بشناسیم و می‌خواهیم به نحو احسن به آنها احترام بگذاریم. این چیزهایی است که به اعضای خانواده در غم و اندوهشان کمک می کند، با آسیب هایی که از دست دادن عزیزانمان به دلیل خشونت تجربه می کنیم.»

کندی ولک در راهپیمایی به یاد دخترش جنیفر دثمرز، مادر 30 ساله‌ای که در 26 سپتامبر 2020 درگذشت، شرکت کرد.

یک وانت که با سرعت از پلیس وینیپگ دور می شد با یک ون برخورد کرد و جنیفر دثمرز را کشت و پسر 10 ماهه او آنتونی را به شدت مجروح کرد. این نوزاد در شرایط وخیم به بیمارستان منتقل شد و هفته‌ها بعد بر اثر جراحات جان باخت.

پلیس وینیپگ در ژانویه 2021، پس از تحقیقات چهار ماهه توسط واحد تحقیقات مستقل، که موظف به تحقیق در مورد حوادث جدی مربوط به پلیس در استان است، از هرگونه تخلف پاک شد.

ولک گفت: «او فقط یک روز روز مادر را با نوزادش داشت.

سه نفر در تصویر هستند.  دو نفر عکس های یک زن را در دست دارند، در حالی که سومی یک تی شرت با عکس زن روی آن پوشیده است.
کندی ولک، درست، با خانواده در راهپیمایی روز مادر شرکت کرد تا دخترش جنیفر دثمرز را به یاد آورد. این مادر 30 ساله در سپتامبر 2020 در یک تصادف اتومبیل وینیپگ کشته شد که در آن پسر 10 ماهه او آنتونی نیز به مرگ مجروح شد. (والتر برنال/سی بی سی)

آرماند جوزف جونیور چارتراند، 43 ساله، به رانندگی خطرناک منجر به مرگ، باعث مرگ در اثر سهل انگاری جنایی و هشت مورد دیگر در رابطه با رانندگی خطرناک متهم شد.

ولک گفت که یادآوری و قدردانی از دخترش در راهپیمایی مهم است، زیرا او همیشه روز مادر را برای او خاص می‌کرد.

“با وجودی که فرزندان ما اینجا با ما نیستند، ما هنوز مادریم… روزهایی مانند این، به خصوص تعطیلات، آنها برای ما سخت ترین روزها هستند.”

مجسمه یادبودی به تصویر کشیده شده است که با گل هایی پوشانده شده است که توسط راهپیمایان گذاشته شده و رو به روی آن به سمت رودخانه ایستاده اند.
گل‌هایی روی بنای گرانیتی در فورک گذاشته شد که به احترام زنان، دختران و افراد دو روحیه مفقود و کشته شده بومی برگزار می‌شود. (والتر برنال/سی بی سی)

راهپیمایان روی بنای گرانیتی که به احترام زنان، دختران و افراد دو روحیه بومی مفقود و کشته شده در فورکز برگزار می شود، گل گذاشتند.

هاسکی گفت این رویداد راهی برای مردم برای ایجاد آگاهی و آموزش دیگران در مورد عزیزانی است که از آنها گرفته شده است.

هاسکی گفت: “این کار سختی است. ما آن را کار قلبی می نامیم زیرا جامعه خود را دوست داریم و می خواهیم این همه گیری خشونت … پایان یابد.”

“من بسیار امیدوار هستم که در طول زندگی من به پایان برسد.”